Ismaël

Vier jaar geleden heb ik een Rastaman ‘Ismaël’ leren kennen op de grote markt. Hij heeft een kraampje in de straat waar alle souvenirverkopers zitten, met alle typische Afrikaanse maskers en ebbehouten beeldjes. Ik heb toen onder andere bij hem een djembé gekocht.

Veel later (ik denk 2009) heeft hij me nogo eens gebeld, rond nieuwjaar. Hij vertelde dat hij een ongeval had gehad met de motor. 
Pas nu heb ik gezien dat het erg moet zijn geweest. Hij heeft 3 jaar met krukken moeten lopen. Zijn gebroken been was niet goed behandeld. Vorig jaar heeft een vriend hem geholpen om zich in Frankrijk te laten heropereren. In Grenoble hebben ze zijn been opnieuw gebroken en dan beter gezet. Hij kan nu opnieuw bijna gewoon lopen (hij mankt een beetje). Normaal moet hij volgend jaar terug naar dat hospitaal in Grenoble om de metalen plaat uit zijn been te laten verwijderen.
Gisteren heeft hij me een rondleiding gegeven op zijn markt. Er zijn heel veel interessante dingen te zien. Bijna iedere verkoper is wel gespecialiseerd in een andere cultuur, met andere maskers en andere fetisjen. Het is veel gemakkelijker om daar met Ismaël eens rond te lopen, dan als overduidelijk (blanke) toerist.

In Togo worden Rasta-men (die met de dreadlocks dus) wat scheef bekeken. Je ziet ze ook niet zoveel. In Ghana zijn er veel meer. Ghana is ook meer een Reggae-land dan Togo. In de buurt van cousin François klaagt men ook veel over grensoverschrijdende criminaliteit vanuit Ghana (een beetje zoals aan onze grens met Frankrijk in de buurt van Rijsel. François heeft nu bijvoorbeeld 2 honden, als alarmsysteem. Lomé ligt eigenlijk vlak aan de grens mat Ghana. Het lijkt meer alsof de stad op een bepaalde plaats gewoon in 2 gekliefd is. Aan de ene kant Lomé, aan de andere kant een stad in Ghana. Tussenin en stuk groen van ongeveer 50 meter. ‘s Nachts wordt de grens vlug even via een gat in de omheining overgestoken om een slag te slaan.












Ik ben nog niet tot in Ghana of tot in Benin geweest. Het is nochtans allebei vlakbij. Maar als Europeanen moeten wij daarvoor een visum aanvragen en betalen. Vrijdag hebben we ons visum voor Togo laten verlengen. In België kostte dat voor één week langer dan één maand 2 x 50 euro extra. Hier hebben we het kunnen met één week laten verlengen voor 10.000 F cfa per persoon (x 2), wat ongeveer 2 x 15 euro is.  Plus elk nog eens 4 pasfoto’s (2 x 2500 FCFA) en 2 x 500 FCFA voor de in drievoud in te vullen documenten. En die moesten héél secuur ingevuld zijn, heb ik ondervonden.