Maandag vertrekken we opnieuw naar Togo.
Sedert 2007 gebeurde er heel wat in onze directe omgeving.
In oktober 2007 overleed mijn vader (82). In januari 2008 overleed mijn moeder (82).
3 Januari 2009 was het de beurt aan onze neef Benjamin (34) uit Brussel. Plotse hersenbloeding. En op 24 december 2010 om 19u was onze neef Joseph (37) het slachtoffer van een dubbele aanrijding in het drukke verkeer van Lomé, Togo.
We vernemen dat het leven ook in Togo veel duurder geworden is. Wat Pauline kriebels bezorgt om nóg veel meer mee te nemen.
We hebben een Togolees uit Keulen leren kennen, die containers verscheept naar Lomé. Hij vult die containers met kartonnen dozen van zijn klanten en loodst die dan volledig (!) en correct langs de douane. Onnodig te zeggen dat Pauline een goede klant is, denk ik.
Op 18 augustus vindt het jaarlijks feest van de ‘Yam’ (Igname) plaats in Agbandi.
Agbandi is het dorp waar de familie van Pauline’s moeder haar roots heeft. Sedert 2008 is een familielid van Pauline Eerste minister geworden van Togo. Dat heeft het dorp een grote boost bezorgd. Er zou nu elektriciteit zijn, en op het feest van de Igname zouden er zowaar militaire defilés gehouden worden. Niet dat ik daar zo’n liefhebber van ben, maar dat feest zou ik wel graag eens meemaken. Ik vrees echter dat wij net te laat arriveren om aan dat feest deel te nemen. Vooral omdat we dan nog wat zullen moeten acclimatiseren, denk ik, alvorens het binnenland in te trekken. Je weet natuurljk nooit, het is ginder momenteel ook niet zó heet : 27°C en variabel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten