donderdag 1 oktober 2015

Aneho paradise

Vandaag nog eens tot Aneho geweest. Dat is de grensstad met Benin. Het is daar heel druk, maar ook heel mooi. Druk aan de grens kraampjes links en rechts plus een nieuwe overdekte markt, mooi bij het binnenkomen : de brug over de verbinding tussen het mooie Togo meer en de oceaan, met de typische vissersboten en aan de overkant Hotel Oasis.






In Aneho  hebben We een haan gekocht voor onze kippen. Deze morgen om 5u26  was ie al wakker, en ik ook.
De chauffeur heeft gewikt en gewogen welke het zou worden. Ook parelhoenen waren te koop.



Onderweg nog meer pluimvee te koop. Deze waren iets krapper ingepakt. We hebben hier wel tomaten, ajuin, gboebessé (groene pepertjes, lekker) en maniok gekocht.





Nog wat dichter terug bij thuis is er een nieuw hotel/restaurant/zwembad : O'Lodge. Op 12 km van bij ons, aan het Togo meer. 
Zeer mooi, zeer uitnodigend. Zie zelf :












Al dit moois heeft ons zin gegeven om ook wat aan te planten.
In Avepozo hebben We een bloemen en platenzaak bezocht en enkele exemplaren gekocht. Mijn favoriet de 'voyageur', ik ken de naam niet in het Nederlands : (eerst een volgroeid exemplaar in de 'winkel', daarna onze eerste 2)





De verkoper/jardinier Thomas is onze planten deze morgen om 7 u zelf komen planten. We hebben er direct een vriend bij. Pauline heeft nochtans heel hard op de prijs afgedongen, maar eens er een overeenkomst is, is dat allemaal geen probleem meer.

Gisterenavond ben ik met Justin nog Naar een Bar geweest waar er soms h+ is, dat is gelijk aan 3G mobiel internet. Terwijl We daar zaten (onder het plaatmetalen afdak) was het daar een gedonder en gekletter van jewelste. Bleek dat het vleermuizen waren die in de grote arachideboom boven ons aan de arachidevruchten aan het knabbelen waren. Af en toe dondert er dan één naar beneden met een helse klap op het dak.  Gelukkig dat er een dak is, denk Ik dan. 




Nog een foto van de schoolgaande jeugd. Alle studenten moeten een uniform dragen. Onze Kekeli begint maandag in ons dorp Kpogan. Haar pak is in de maak bij de kleermaker. 
Haar vorig schooljaar is faliekant afgelopen, vooral door de oom waar ze op onze vraag logeerde. Die had andere gedachten in zijn hoofd, je kunt het al raden vermoed ik. En al wat we haar opstuurden werd onmiddellijk geconfisceerd. Mooie smartphone, dictonnaire, kleren, ...
Dat horen wij natuurlijk pas achteraf. Nu zijn We druk bezig voorzieningen aan het treffen dat ze bij ons of ten minste in onze straat kan wonen. Maar zij is nog te jong en onvolwassen om alleen in ons huis te verblijven. Misschien zal Christine met Cedric verhuizen bij ons, de andere optie is dat de ouders van Justin zich over haar ontfermen, met onze financiele steun. 
Vorige zondag heeft de oudste zus van Justin na 7 maand zwangerschap haar kindje verloren. Waarschijnlijk zou dit bij ons anders verlopen zijn. Dat is de harde realiteit hier.













Geen opmerkingen: